Është pothuajse e pamundur të flasim për ndonjë gjë tjetër përveç pandemisë COVID-19 këto ditë.
Koronavirusi është sfida më e madhe me të cilën është përballur bota moderne, dhe është një kërcënim për të gjithë, pavarësisht nga kombi, feja, gjuha ose sa i zhvilluar është një vend. Gjithçka që njerëzit flasin tani është e lidhur me virusin.
COVID-19 filloi në Kinë dhe u përhap shpejt në të gjithë globin. Por nëse virusi nuk pëson ndonjë mutacion, njerëzimi do të fitojë. Sidoqoftë, është gjithashtu e vërtetë që pasi të ketë mbaruar pandemia, ne do të jetojmë në një botë post-koronavirus. Dhe pritet që ne nuk do të jetojmë në një botë më të integruar, por përkundrazi në një botë më të ndarë.
Është e lehtë të shihet se si koronavirusi përhapet kaq shpejt dhe se sa njerëzit u bënë kaq shumë të dëshpëruar. Para së gjithash, në një botë ku transporti është aq i ndërlidhur, nuk është aspak befasuese që një virus nga Kina, prodhuesi dhe eksportuesi më i madh në botë mund të arrinte në të gjitha cepat e globit. Në fakt, shumë filma në vitet e fundit e kanë marrë këtë temë, pra virusi që do ta pushtojë botën. Nëse jeni të interesuar dhe nuk e keni parë tashmë atë, shikoni “Contagion”, një film i vitit 2011 nga Steven Soderbergh.
Arsyeja që njerëzimi është kaq i pashpresë kundër virusit është se, në shumicën e vendeve sistemet shëndetësore janë të pamjaftueshme. Shkoni kudo në botë dhe nuk do të gjeni një vend me një sistem shëndetësor që ka zgjidhur plotësisht të gjitha problemet me të cilat përballen.
Edhe ish-presidenti i Shteteve të Bashkuara Barack Obama tentoi të rregullojë sistemin shëndetësorë në Shteteve të Bashkuara, por ishte i pasuksesshëm.
Duke parë atë nga ky këndvështrim, nuk duket befasuese se duart e njerëzve janë të lidhur kundër një epidemie në një botë ku sistemet shëndetësore nuk po funksionojnë. Gjëja e rëndësishme është se si vendet e kuptojnë këtë pasi të mbarojë kjo.
Nuk ka dyshim se njerëzit do të fillojnë me sugjerime se si të përmirësojnë sistemet shëndetësore, dhe zgjidhjet do të gjenden bazuar në këto ide. Sidoqoftë, nuk do të ketë ndonjë zgjidhje të lehtë.
Kjo është e vështirë për të trajnuar mjekë të mjaftueshëm, dhe nuk është e lehtë për t’u ofruar të gjithëve shërbime të mira kur disa njerëz nuk kanë sigurim shëndetësor privat. Në çdo rast, njerëzit kanë një tendencë të harrojnë shpejt kohët e vështira, dhe shumica e sistemeve shëndetësore të vendeve do të vazhdojnë me të njëjtat probleme që kanë pasur gjithmonë.
Industria e linjave ajrore ka qenë një nga goditjet më të vështira nga COVID-19. Çdo kompani ajrore ka zvogëluar fluturimet e saj, dhe disa transportues janë në prag të falimentimit, me ndalimet e udhëtimit të vendosura në shumë vende. Sidoqoftë, përveç ndalimeve të udhëtimit, gjëja tjetër që duhet të shikojë industria ajrore është higjiena.
Shumë njerëz në industri e dinë që udhëtimi ajror nuk është aspak higjienik, dhe mund të ketë ndihmuar në përhapjen e koronavirusit – megjithëse kjo temë nuk është hulumtuar sa duhet.
Njerëzimi duhet të kuptojë se koronavirusi është vetëm një fillim, dhe se pa një rend botëror më të integruar, ne mbetemi nën kërcënim.
Në ditët pas koronavirusit, nuk duhet të çuditemi nëse shohim që vendet tërhiqen më tej në izolim ndërsa ksenofobia rritet, përcjell Telegrafi.
Për momentin, virusi është duke goditur më rëndë SHBA-në dhe Evropën, kështu që shumë vende evropiane kanë vendosur të mbyllin kufijtë e tyre. Përhapja ka përkuar me një krizë refugjatësh në kufirin Turqi-Greqi, ku mijëra njerëz shpresonin të kalonin në Greqi. Vetëm dy javë pasi filloi ajo krizë, vështirë se dikush në botë po flet për ata migrantë.
Askush nuk u shqetësua nëse virusi është shfaqur në mesin e njerëzve në ato kampe në kufij, sepse të gjithë janë mbështjellë me problemet e tyre.
Sidoqoftë, në botën pas koronavirusit ndjenja kundër refugjatëve do të vazhdojë, dhe madje edhe nëse hapen kufijtë, refugjatët do të jetojnë akoma në mjerim. Edhe nëse ata janë në gjendje të hyjnë në Evropë disi, është e mundur që ata do të futen në karantinë për një kohë nën pretekstin e koronavirusit.
Prapëseprapë, koronavirusi do ta rrit më shumë ndjenjën e autoritarizmit.
Gjëja më e rëndësishme që na ka treguar kjo pandemi është se njerëzit duke mos qenë në gjendje të punojnë së bashku, i bëjnë problemet globale edhe më të vështira për t’u kapërcyer. Njerëzimi duhet të kuptojë se coronavirusi është vetëm një fillim, dhe se pa një rend botëror më të integruar, ne mbetemi nën kërcënim. Dhe kjo është arsyeja që nuk ka asnjë shpresë për momentin.
Më herët është menduar se nëse do të kishte një pandemi, njerëzit do të mblidheshin menjëherë për t’u përballur me të. Por pas kësaj që po shihet këta muaj ajo gjë nuk besohet më.
Njerëzit pas koronavirusit do të fajësojnë njëri-tjetrin për pandeminë që e sollën. Dhe ky mund të jetë një nga gabimet tona më të mëdha sepse njerëzit nuk do ta kuptojnë pandeminë si paralajmërim për të ardhmen.
Pandemia nuk ka mbaruar ende, dhe është e mundur që ne as nuk kemi parë më të keqen prej saj. Megjithëse do të përballemi me periudha edhe më të vështira, gjëja më e tmerrshme është perspektiva e pjesëve të varfra të Afrikës dhe Amerikës Latine që përjetojnë virusin në të njëjtën shkallë që ka SHBA dhe Evropa.
Shpresojmë se në të ardhmen nuk do të shkruhen libra në lidhje me mënyrën sesi miliona njerëz humbën jetën gjatë pandemisë së koronavirusit. /Telegrafi/